terapia czaszkowo-krzyżowablog

Terapia czaszkowo-krzyżowa wspiera i wzmacnia mechanizmy samoleczenia, może być stosowana niezależnie od wieku pacjenta. Odpowiednio dostosowywane techniki umożliwiają prowadzenie terapii zarówno dla noworodków, jak i osób starszych.

Terapeuta w czasie zabiegu, wykonuje konkretne układy terapeutyczne, stosowane również i w innych podejściach osteopatycznych. Delikatny dotyk umożliwia rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego (czaszki, kręgosłupa i kości krzyżowej). Z jednej strony metoda  ta daje możliwość oddziaływania na podstawowe procesy zachodzące w organizmie (działa na układ nerwowy, mięśniowy, powięziowy, kostny, endokrynologiczny, pokarmowy, oddechowy i limfatyczny), a z drugiej pozwala na rozpoznanie i zniwelowanie wpływu na organizm innych czynników zewnętrznych takich jak stres.

Terapia nie wymaga bezpośredniego kontaktu ze skórą pacjenta, mimo tego zalecana jest odzież miękka, lekka, nie krępująca ruchów. W organizmie człowieka obok bicia serca i oddechu istnieje rytm, w którym porusza się płyn mózgowo-rdzeniowy. Niesie on ze sobą informację o zdrowiu i dostarcza ją do wszystkich tkanek. Terapia polega na wzmacnianiu naturalnego rytmu i usuwaniu blokad w przepływie płynu mózgowo-rdzeniowego. W skutek urazów, wypartych emocji i chorób, ten przepływ ulega zablokowaniu,  co może objawiać się między innymi napięciem, bólem i brakiem energii do życia. U dzieci osadzone w ciele traumy i urazy mogą być powodem rozmaitych zaburzeń i dysfunkcji w rozwoju psychomotorycznym, poznawczym i emocjonalnym. Pacjent po zabiegu jest wypoczęty.

Terapia czaszkowo-krzyżowa polecana jest przy:

• bólach głowy i nawracających migrenach,
• bólach kręgosłupa,
• bólach niewiadomego pochodzenia,
• zaburzeniach menstruacji i bólach piersi przed menstruacją,
• skoliozach i wadach postawy,
• nadpobudliwości u dzieci,
• nocnym moczeniu u dzieci,
• zaburzeniach koncentracji u dzieci i dorosłych,
• zaburzeniach snu,
• zaburzeniach takich jak: dysleksje, tiki, jąkanie się,
• nerwicy,
• depresji,
• traumach związanych z trudnym porodem, wadach okołoporodowych i rozwojowych dzieci (wzmożone, obniżone napięcie mięśniowe)
• autyzmie,
• trudnościach dzieci w uczeniu się i z cechami upośledzenia umysłowego,
• alergiach,
• nietolerancjach pokarmowych.

Terapii czaszkowo-krzyżowej nie powinno wykonywać się przy:

• zapaleniu opon mózgowych w ostrym stanie,
• guzach występujących w czaszce,
• tętniakach,
• udarze mózgu w początkowej fazie,
• wodogłowiu bezkomorowym,
• wysokiej temperaturze,
• świeżych urazach ortopedycznych do 48 godzin,
• niewygojonych ranach czaszki,
• ostrych stanach zapalnych np. stawów,
• chorobach psychicznych (schizofrenia, psychoza maniakalno-depresyjna).

Terapia jest bezpieczna dla kobiet w ciąży, noworodków, dzieci, jak i osób starszych, u których nie występują wyżej wymienione przeciwwskazania.

Terapia czaszkowo-krzyżowa (Cranio-Sacral Teraphy) to jedna z metod terapii manualnej, wpisana do Międzynarodowej Klasyfikacji Procedur Medycznych ICD – 9 nr 93.3824.